Για μια χούφτα ντομάτες

Αλμερία : Παράδεισος θερμοκηπίων, κόλαση μεταναστών

samedi 3 avril 2010, par Aurel, Daum Pierre, [Λογοθέτης Χάρης (μτφ)]

Οι καταναλωτικές μας συνήθειες έχουν επιπτώσεις. Έτσι, εάν αγοράσουμε ένα κιλό ντομάτες, μέσα στο χειμώνα, θα βρούμε : την άνοστη γεύση, τη στυγνή εκμετάλλευση των μεταναστών στην Ισπανία, την αντίστοιχη εκμετάλλευση των ανατολικοευρωπαίων φορτηγατζήδων που τις μεταφέρουν, τη μόλυνση από τα φορτηγά τους, τα κέρδη των μεγάλων εμπορικών αλυσίδων και, εν κατακλείδι, έναν προβληματισμό για την... παγκοσμιοποίηση των εμπορικών συναλλαγών.

Κάθε χρόνο γίνεται το ίδιο. Από τον Οκτώβριο, οι χωριάτικες ντομάτες, δηλαδή όσες έχουν παραχθεί τοπικά, εξαφανίζονται σιγά σιγά από τους πάγκους των λαϊκών αγορών και από τα ράφια των σουπερμάρκετ της Δυτικής Ευρώπης, για να δώσουν τη θέση τους σε ένα και μοναδικό προϊόν : την ισπανική ντομάτα [1] -σκληρή, τραγανή ή μαλακιά, χωρίς ιδιαίτερη γεύση, η οποία, αντί να ωριμάσει μέσα στο πανέρι με τα φρούτα σας, παραμένει άτονη χρωματικά και σαπίζει πολύ γρήγορα. « Οι Γάλλοι θέλουν να τρώνε ντομάτα όλον τον χρόνο, ακόμη και μέσα στον χειμώνα » διαπιστώνει ο Ρομπέρ, [2] υπεύθυνος του τμήματος μαναβικής σε πολυκατάστημα Carrefour της Νότιας Γαλλίας. « Και έτσι, φέρνουμε ! »

Το κείμενο βρίσκεται στην διεύθυνση : https://monde-diplomatique.gr/gia-mia-choufta-tomates/

Διαβάστε ακόμα : Όπως τον 18ο αιώνα

« Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία »

Notes

[1] Σύμφωνα με τις χώρες που εισάγουν το προϊόν, οι ντομάτες μπορεί, επίσης, να προέρχονται από το Μαρόκο (για τη Γαλλία) ή από την Ολλανδία (για τη Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο), κτλ.

[2] Ζήτησε να μην αποκαλυφθεί το όνομά του και ο τόπος εργασίας του.